Gambia ~ Guinee-Bissau

Na dagen heerlijk relaxen (en ons veel te veel toerist voelend) zijn we unaniem blij dat we weer op pad kunnen! Voordat het zover is, hebben we eerst nog even een bitch-fight met de Gambiase schoonmaaksters van het hotel (wat kunnen die schreeuwen!). We verdenken hen van het ontvreemden van 100 euro uit een van de tassen en aangezien we 50 euro terug krijgen, zal deze verdenking niet geheel onterecht geweest zijn.
In de auto worden de drie aangekomen nieuwelingen onderworpen aan diepte-interviews, wat weer eens wat variatie geeft aan ons vakantiejargon wat inmiddels doorspekt is met allerlei flauwe, zich eindeloos herhalende grappen. Deze dag bestaat verder uit vooral rijden en grenzen passeren: We verlaten Gambia, komen Senegal weer binnen en ruilen dit alweer snel in voor.. Guinee-Bissau! Bij de grens heten ze ons welkom door te vertellen dat het in augustus hier 1.5 keer zoveel regent als in NL in een heel jaar, en dat merken we gelijk.
Ons onderkomen die avond is het kerkje van een Amerikaanse zendeling, die voor ons leeggeruimd en schoongeveegd wordt. Onze jongens voetballen met de kleine zwartjes en de meiden koken met inimini-zwartjes op hun schoot een maaltijd. 's Avonds vertelt de zendeling hoe hij in dit dorp terecht is gekomen en nodigt wat dorspgenoten uit om hun testimony te vertellen. Ook hier hebben we wat Afrikaans geduld voor nodig: het verhaal wordt in het Creools verteld, door een dorpsgenoot vertaald naar Frans en de zendeling vertelt het ons in het Engels. Desondanks indrukwekkend en ook een van ons verteld haar verhaal aan hen. Later gaan we in gesprek met elkaar en wordt er gevraagd hoe men in NL dan denkt over het ontstaan van de wereld door de atheisten. Een hilarisch moment is als de locals van hun bankje vallen van de lach als we vertellen over de Big Bang Theory, wat heerlijk relativerend werkt voor ons. Het eindgebed doen we op z'n Afrikaans: iedereen bidt hardop zijn en haar eigen gebed. Nog niet eerder zo vroeg spreiden we onze matjes en hangen met heel wat creativiteit onze klamboes op met behulp van de kerkbanken.

De volgende dag krijgen we van de zendeling een rondleiding door de kliniek, die door Amerikanen opgezet is maar voor Westerse begrippen erg primitief is. We bezoeken Bissau, de hoofdstad van Guinee-Bissau, waar we ons verwonderen over alle troep op straat en bezoeken de kleine lokale marktjes. En dan, een reisdoel waar we het al weken over hebben: het project van Gerda Klaver! (waar we met Avanta dit jaar voor collecteren) Na een slaperig tochtje van een paar uur leven we op bij het zien van het nieuwe huis waar Gerda en collega sinds twee weken wonen.

Tijdens het ontbijt de volgende dag vertelt Gerda over haar werk en zelfs onze drukke groep wordt letterlijk stil van haar verhalen. Een deel van het werk wat hier gedaan wordt is het bezoeken van gehandicapte kinderen. Epilepsie (wat hier veel voorkomt als gevolg van hersenmalaria) wordt gezien als bezetenheid door boze geesten en omdat er gedacht wordt dat het besmettelijk is, worden deze mensen behandeld als melaatsen. Kinderen worden zelfs weleens weggebracht naar een speciale dokter die kinderen 'weggooit'. Heftig om te horen.
Deze dag bestaat verder uit het bezoeken van gehandicapte kinderen en een schooltje (waar we spontaan de kinderen een liedje aanleren), chillen bij een riviertje, poedelen bij de waterput en een maaltijd bij Frank (ook Kimon-medewerker). Voor het eerst eten we zonder borden met elkaar uit een grote schaal en we eindigen deze dag zingend bij een kampvuur. Stil luisteren we naar het prachtige zelfgeschreven Nada nada nada (Niets, niets houdt me tegen om U te loven, o Heer!) van een slechtziende local. Het toppunt van vrijheidsgevoel beleven we op de terugweg, achterin de pick-up met onze haren wapperend in de wind en kijkend naar de sterren.

JA! Het vakantievieren is voorbij, het reizen is weer begonnen and we love Africa! :-)